Сариқ матбуот - ўқувчиларни жалб қилиш ва сотув ҳажмини ошириш учун сенсация ва муболағага асосланган журналистиканинг тури. Бу турдаги журналистикада объектив ҳисобот ва фактларнинг тўғрилигидан кўра шов-шувли хабар ва бўрттирилган ҳикоялар афзал кўрилади. Журналлар кўзни қамаштирувчи сарлавҳалар ва муқовалар билан ажралиб турган. Атама 19-асрнинг охирида, АҚШда газеталар ўртасидаги кучли рақобат даврида пайдо бўлган. Аниқроқ айтилганда, 1890-йилларнинг ўрталарида Жозеф Пулицернинг Неw Ёрк Wорлд ва Уилям Рендолф Херстнинг Неw Ёрк Жоурнал ўртасидаги шов-шувли рақобатини тавсифлаш учун яратилган.

Бугунги кунга келиб эса, сариқ матбуот ёки сариқ журналистика атамаси нопрофессионал равишда янгиликларни оммага эълон қилган ҳар қандай журналистик материални қоралаш учун камситувчи атама сифатида қўлланилади.

Сариқ атамаси ушбу нашрларнинг баъзиларининг сариқ муқоваларидан келиб чиққан деб ишонилади.