“Ислоҳотлар йўлидаги энг катта тўсиқ ва ғов – бу коррупция”. Бу жумла бот-бот қулоғимизга чалиниб турсада, иллатнинг ўзидан буткул қутулиш, жамиятни тозалаш қийин кечмоқда. Сабаби, жамиятда айрим "нафси ҳакалак отган" кимсалар борки, улар фақат ҳозирининг ҳузурини ўйлайдилар, холос.

Албатта, виждон амрига қулоқ солиб, ҳалол яшаш йўлини танлаш қийин эмас. Бунинг учун ҳар бир инсон ўз ишига масъулият ва жавобгарлик ҳис этиб, коррупцияга оид ҳолатларга бефарқ бўлмаслиги лозим.

Коррупция шунчаки жиноят ёки ҳуқуқбузарлик эмас, балки маънавий бузилиш ҳолати ҳамдир. Ушбу иллат фуқаронинг давлат вакили билан маъмурий муносабатлари маъно-моҳиятини ўзгартириб, жамият учун ҳам, давлат учун ҳам салбий оқибатларга сабаб бўлади.

Давлат органлари, жамоат ташкилотлари ва фуқароларнинг биргаликдаги саъй-ҳаракатлари билангина ушбу иллатга қарши курашда кутилган натижага эришиш мумкин. Бунинг учун энг аввало қуйи бўғин бўлган маҳаллаларда, одамлар гавжум бўлган жойларда, жамоат ташкилотларида юртимиз тараққиётига, фарзандларимиз келажагига болта ураётган “жамият танасидаги саратон”га қарши тарғибот-ташвиқот ишларини янада кучайтиришимиз керак.

Зеро, бу иллат инсоният қонидан сизиб чиқиб кетмагунига қадар курашишдан тўхтамаслигимиз зарур.

Ҳамиджон ОМОНОВ,

Ўзбекистон “Миллий тикланиш” демократик

партияси вилоят Кенгаши раиси.